Tijdens een van mijn spiegelsessies laatst, sprak ik met mijn cliënte over het fenomeen déjà vu. We kwamen op deze term omdat we het hadden over (geleide)gidsen en hoe zij ons willen bereiken op een ander bewustzijnsniveau.
Neurologische verklaringen
Een mogelijke verklaring stamt uit de neurologie. Wat bij een déjà vu gebeurt, kan ook worden omschreven als een "kortsluiting" van de hersenen. Normaal gesproken wordt een beeld vanuit de ogen naar een plek in de hersenen gebracht waar de mens er zich bewust van wordt, daarna wordt dit beeld opgeslagen in de hersenen. Bij een déjà vu ontstaat er een kortsluiting, waardoor het beeld zich eerst in de hersenen opslaat, voordat de hersenen (de mens) zich bewust worden van het beeld.
Omdat het een kortsluiting betreft kan men zich dus ook niet herinneren wanneer en hoe men het eerder heeft meegemaakt, want al die informatie is niet opgeslagen.
Alternatieve verklaringen
Het phénomène de déjà vu is ook op andere, niet-wetenschappelijke, manieren geïnterpreteerd. Wanneer een gebeurtenis uit een droom vervolgens daadwerkelijk plaatsvindt, kan dat als déjà vu worden ervaren. Nog alternatieve verklaringen zijn dat déjà-vu-beelden een teken zijn uit een andere wereld, herinneringen uit een vroeger bestaan (reïncarnatie), uittreding (uit het eigen lichaam treden). Kortom een verschijnsel van buitenzintuigelijke waarneming of ESP.
Onderscheid
'Deja vu' is een beetje uitgegroeid tot een containerbegrip: er vallen, naast het 'zien', vele andere zintuiglijke ervaringen onder. Om duidelijkheid te verschaffen worden tegenwoordig onder meer de volgende types onderscheiden:
Déjà senti, déjà visité, déjà vécu
Het phénomène de déjàvu slaat niet alleen op beelden ontleend aan de visuele waarneming, er zijn ook varianten bekend waarbij het gaat om een innerlijk proces, zoals een gedachte of een ervaring: men spreekt dan ook wel van déjà senti (eerder gevoeld), eerder bezocht (déjà visité) of eerder meegemaakt of beleefd (déjà vécu).
Theorie van Anthony Peake
Gedurende mijn zoektocht stuitte ik op het boek van Anthony Peake, "Leven na leven na leven, een wetenschappelijke verkenning". Op basis van de meest recente ontdekkingen in de neurologie, kwantumfysica en bewustzijnsonderzoek, stelt Anthony Peake dat we nooit doodgaan.
De waarnemingen zoals boven omschreven, zouden wel eens simpelweg aanwijzingen kunnen zijn dat je onsterfelijk bent. Dit boek geeft een verbazingwekkende theorie, stevig gebaseerd op wetenschappelijk bewijsmateriaal, namelijk dat persoonlijk doodgaan wetenschappelijk gezien onmogelijk is.
Deed me denken aan een film die ik ooit eens heb gezien "Groundhog day", met in de hoofdrol Bill Murray. Hij beleefd een specifieke (voor hem vervelende) dag steeds maar opnieuw, totdat hij zich weet los te maken uit deze tijdlus. Door te leren van de fouten, confrontaties, etc. en de herhaling (patronen) te doorbreken in zijn leven, na leven, na leven.
Mysterie
Neurologen en psychologen hebben zich in het verleden in allerlei bochten gewrongen om het mysterieuze verschijnsel van de schijnbaar onverklaarbare herinnering op te helderen. Peake doet niet voor hen onder.
Mijn cliënte vroeg me of ook déjà vu gevoelens ook 'gestuurd' worden door onze gidsen. Zij zelf had meerdere malen meegemaakt dat ze, terwijl ze in gesprek was met iemand, het gevoel kreeg dat ze in een 'herhaling' zat. Heel herkenbaar, voor jou ook?
Letterlijk betekent het Franse begrip in het Nederlands 'reeds gezien'. Het gaat om die ervaring dat je iets meemaakt waarbij je het gevoel hebt, het al eerder te hebben meegemaakt, terwijl je weet dat dat niet zo is. En juist wanneer je denkt te weten wat erop gaat volgen, stopt het.
Déjà vu, of de volledige naam phénomène de déjà vu, slaat in de wetenschap meestal op een onechte herinnering of herinneringsbeleving.
Na de sessie bleef dit phénomène me bezighouden, herinneringen kwamen boven en ik heb wat onderzoek gedaan, dat ik graag met jullie deel.
Letterlijk betekent het Franse begrip in het Nederlands 'reeds gezien'. Het gaat om die ervaring dat je iets meemaakt waarbij je het gevoel hebt, het al eerder te hebben meegemaakt, terwijl je weet dat dat niet zo is. En juist wanneer je denkt te weten wat erop gaat volgen, stopt het.
Déjà vu, of de volledige naam phénomène de déjà vu, slaat in de wetenschap meestal op een onechte herinnering of herinneringsbeleving.
Na de sessie bleef dit phénomène me bezighouden, herinneringen kwamen boven en ik heb wat onderzoek gedaan, dat ik graag met jullie deel.
Neurologische verklaringen
Een mogelijke verklaring stamt uit de neurologie. Wat bij een déjà vu gebeurt, kan ook worden omschreven als een "kortsluiting" van de hersenen. Normaal gesproken wordt een beeld vanuit de ogen naar een plek in de hersenen gebracht waar de mens er zich bewust van wordt, daarna wordt dit beeld opgeslagen in de hersenen. Bij een déjà vu ontstaat er een kortsluiting, waardoor het beeld zich eerst in de hersenen opslaat, voordat de hersenen (de mens) zich bewust worden van het beeld.
Omdat het een kortsluiting betreft kan men zich dus ook niet herinneren wanneer en hoe men het eerder heeft meegemaakt, want al die informatie is niet opgeslagen.
Alternatieve verklaringen
Het phénomène de déjà vu is ook op andere, niet-wetenschappelijke, manieren geïnterpreteerd. Wanneer een gebeurtenis uit een droom vervolgens daadwerkelijk plaatsvindt, kan dat als déjà vu worden ervaren. Nog alternatieve verklaringen zijn dat déjà-vu-beelden een teken zijn uit een andere wereld, herinneringen uit een vroeger bestaan (reïncarnatie), uittreding (uit het eigen lichaam treden). Kortom een verschijnsel van buitenzintuigelijke waarneming of ESP.
Onderscheid
'Deja vu' is een beetje uitgegroeid tot een containerbegrip: er vallen, naast het 'zien', vele andere zintuiglijke ervaringen onder. Om duidelijkheid te verschaffen worden tegenwoordig onder meer de volgende types onderscheiden:
- déjà entendu (reeds gehoord)
- déjà pensé (reeds gedacht)
- déjà raconté (reeds verteld)
- déjà vécu (reeds meegemaakt of beleefd)
- déjà senti (reeds gevoeld)
- déjà visité (reeds bezocht)
Déjà senti, déjà visité, déjà vécu
Het phénomène de déjàvu slaat niet alleen op beelden ontleend aan de visuele waarneming, er zijn ook varianten bekend waarbij het gaat om een innerlijk proces, zoals een gedachte of een ervaring: men spreekt dan ook wel van déjà senti (eerder gevoeld), eerder bezocht (déjà visité) of eerder meegemaakt of beleefd (déjà vécu).
Theorie van Anthony Peake
Gedurende mijn zoektocht stuitte ik op het boek van Anthony Peake, "Leven na leven na leven, een wetenschappelijke verkenning". Op basis van de meest recente ontdekkingen in de neurologie, kwantumfysica en bewustzijnsonderzoek, stelt Anthony Peake dat we nooit doodgaan.
De waarnemingen zoals boven omschreven, zouden wel eens simpelweg aanwijzingen kunnen zijn dat je onsterfelijk bent. Dit boek geeft een verbazingwekkende theorie, stevig gebaseerd op wetenschappelijk bewijsmateriaal, namelijk dat persoonlijk doodgaan wetenschappelijk gezien onmogelijk is.
Deed me denken aan een film die ik ooit eens heb gezien "Groundhog day", met in de hoofdrol Bill Murray. Hij beleefd een specifieke (voor hem vervelende) dag steeds maar opnieuw, totdat hij zich weet los te maken uit deze tijdlus. Door te leren van de fouten, confrontaties, etc. en de herhaling (patronen) te doorbreken in zijn leven, na leven, na leven.
Mysterie
Neurologen en psychologen hebben zich in het verleden in allerlei bochten gewrongen om het mysterieuze verschijnsel van de schijnbaar onverklaarbare herinnering op te helderen. Peake doet niet voor hen onder.
Wat is jouw persoonlijke mening hierover? Dromen we, kijken we af en toe in de spiegels van onze eerdere levens en is het, op bizarre wijze toch te verklaren?
Interessant, niet? Dat gluren in de spiegel van je innerlijke wereld is zo gek nog niet...
Think about it
RSS-feed
