over Natasja -de natuurreligie
Al van jongs af heeft de natuur me gefascineerd en ook de heks vond ik altijd bijzonder interessant. Ook al wordt ze in sprookjes (meestal) negatief afgeschilderd, ik vond de oude vrouw met haar eigenwijze en tegendraadse karakter erg boeiend. Mijn favoriete prentenboek vroeger ging over een toverheks. Ze woonde samen met haar (uiteraard) zwarte kat, kikkers, raaf en een nestje muizen in een klein, peperkoek-achtig huisje ergens diep in het bos. Ze werd door iedereen geschuwd en de kinderen plaagden haar en haar kat voortdurend. Ik vond het daarom niet vreemd dat ze dan boos werd en de kinderen een lesje leerde door ze te laten schrikken met haar bezem. Eigen schuld, dacht ik. Het was een soort opvoedkundig boek met als thema dat plagen niet aardig is, en de toverheks deed de kinderen uiteindelijk niet echt kwaad. Het was meer een gegeven van: oorzaak en gevolg. "What goes around, comes around", "wat men zaait, zal men oogsten" etcetera.
Vele, vele jaren later, toen ik allang begreep dat de toverheks niet 'slechts' een verzinsel was maar dat zij gebaseerd was op 'echte vrouwen', verdiepte ik mij in hekserij. In zoverre; ik dook in de materie en kwam terecht bij veel, heel veel informatie over diverse stromingen en vormen van dit onderwerp.
Wat mij vooral aansprak was de mysterie, de rituelen, de magie. Deze schorpioen durfde best een stapje verder te gaan. In die tijd was ik mij volop spiritueel aan het ontwikkelen; op mijn omgeving aan het oefenen met tarotkaarten en bezocht ik vele paranormale bijeenkomsten. Ik was vroeger een dromerig en intuïtief kind, maar na heel wat jaartjes in het zakenleven te hebben doorgebracht, was ik wat serieus en rationeel geworden. Door weer aandacht te schenken aan mijn intuïtie, mijn zesde zintuig, 'wist' ik weer dingen uit het niets en zag ik dingen die niet te verklaren waren. Heel langzaam kwam de verschuiving van denken naar voelen terug en vertrouwde ik weer op mijn intuïtie en ik voelde dat de heks in mij een weg naar buiten zocht.
Ik heb rituelen en volle maansbijeenkomsten bijgewoond, heksenfeesten georganiseerd en gevierd, heb leren werken met magie, kruiden en mineralen en ben ingewijd als heks binnen een natuurlijke traditie.
Vele, vele jaren later, toen ik allang begreep dat de toverheks niet 'slechts' een verzinsel was maar dat zij gebaseerd was op 'echte vrouwen', verdiepte ik mij in hekserij. In zoverre; ik dook in de materie en kwam terecht bij veel, heel veel informatie over diverse stromingen en vormen van dit onderwerp.
Wat mij vooral aansprak was de mysterie, de rituelen, de magie. Deze schorpioen durfde best een stapje verder te gaan. In die tijd was ik mij volop spiritueel aan het ontwikkelen; op mijn omgeving aan het oefenen met tarotkaarten en bezocht ik vele paranormale bijeenkomsten. Ik was vroeger een dromerig en intuïtief kind, maar na heel wat jaartjes in het zakenleven te hebben doorgebracht, was ik wat serieus en rationeel geworden. Door weer aandacht te schenken aan mijn intuïtie, mijn zesde zintuig, 'wist' ik weer dingen uit het niets en zag ik dingen die niet te verklaren waren. Heel langzaam kwam de verschuiving van denken naar voelen terug en vertrouwde ik weer op mijn intuïtie en ik voelde dat de heks in mij een weg naar buiten zocht.
Ik heb rituelen en volle maansbijeenkomsten bijgewoond, heksenfeesten georganiseerd en gevierd, heb leren werken met magie, kruiden en mineralen en ben ingewijd als heks binnen een natuurlijke traditie.
