Soms lijken dingen te kloppen en is alles in balans. Je voelt je lekker en de dingen die je doet lopen 'gesmeerd', je zit lekker in een flow... 
Maar soms loopt alles door elkaar heen en heerst er chaos. Je ziet door de bomen het bos niet meer en het lijkt alsof iedereen ofwel met zichzelf bezig is, ofwel alleen maar energie van je vreet!
Dit alles, jouw gevoelens van 'up' en 'down' heeft te maken met de processen die je in je leven verwerken mag. Met de nadruk op 'mag', want het is een voorrecht te mogen bestaan en dit leven te leven. Mensen worden meer en meer bewust. Van zichzelf, van de omgeving en van de wereld waarin ze leven. Van wat belangrijk is en wat niet. 
Zo is het niet nieuw als ik je vertel dat de zelfontwikkeling van ons allen in de afgelopen tien jaar belangrijker is geworden. Dat we ons meer en meer richten op onze innerlijke wereld. 
Het lijkt alsof men massaal op zoek is naar een (hèt) doel in het leven en daarom wil weten waarom 'we zijn zoals we zijn'. Waarom we handelen zoals we doen. Over het algemeen, helaas nog niet het merendeel, durven de mensen best eerlijk te kijken naar de consequenties en te leren van de gemaakte fouten. "Oorzaak en gevolg".

Vooruitgang 'boeken'
Hoe we met deze zelfontwikkeling omgaan, de aanpak is voor iedereen natuurlijk anders. Zelfhulpboeken waren in de jaren '80/'90 al enorm 'trendy' en vanaf de eeuwwisseling is het helemaal niet gek meer om een consult bij een medium te boeken of zelfs een 'personal coach' te hebben. 
Om een zaterdagmiddag met je vriendinnen te genieten van een spannende workshop over dromen of zelfs een volle maan viering bij te wonen. Dit alles om je te helpen inzichten te verkrijgen in de levensvragen en je spirituele talenten te ontdekken. Om vooruitgang te boeken en dit in je dagelijks leven in de praktijk te brengen. 
En vooral om je innerlijk tot rust te brengen. We willen meer dan slechts 'ontspanning'. 
Juist het actief in gang zetten van ons brein om te komen tot inzichten geeft ons rust. Dan hebben we het gevoel dat we goed bezig zijn. En dat is ook zo. Want, wat je aandacht geeft, groeit. En geef jij jezelf aandacht... dan zul jij groeien. Simpel toch?

Jouw boekenplank
Echter, slechts boekenwijsheden brengen ons niet tot de kern van onze levensvragen. Woorden van anderen kunnen je begeleiden uiteraard, maar uiteindelijk gaat het om het (dag)boek dat jij zelf schrijft over jouw ervaring. Uniek en alleen voor jouw boekenplank. Kortom, het zelf ervaren, het mee-maken van deze hulpmiddelen is belangrijker dan ooit. Maar ook: delen, verbinding zoeken met gelijkgestemden. 

Keuzes
In 2013 hebben wij om deze reden voor het eerst het be-LEEF! evenement georganiseerd. De insteek was een leuke dag uit te verzorgen voor zelfbewuste mensen en met veel te beleven op het gebied van mind- en lifestyle, met een vleug aardse spiritualiteit. 
Het idee was om spirituele en niet-spirituele ondernemers met hun expertise op in een dag samen te brengen en te 'mengen'. Zodat het evenement voor een bredere doelgroep bereikbaar zou zijn en we meer mensen een hele leuke dag zouden kunnen bezorgen. Als decor kozen we voor de prachtig landgoed in Doorn (Utr.Heuvelrug). Met ruim 90 standhouders en een bezoekersaantal van ca. 350 was het een fantastische dag. 
Onze missie was geslaagd: vele belevingen werden uitgevoerd en mensen gingen geïnformeerd en geïnspireerd naar huis. 
Wellicht was niet iedereen bevredigd, maar ook dit mag in alle eerlijkheid worden aanvaard. Het gaat tenslotte om de ervaring die men per persoon laat groeien, denken, uitvoeren en beslissen. Iedereen heeft een vrije wil en keuze om al dan niet te gaan voor een bepaalde richting.

Gezonde criticus
"Je past toch ook eerst je kleding, voordat je deze koopt?". Waarom zou je niet hetzelfde doen met een keuze voor een (kinder)coach, therapeut of de aanschaf van cosmeticaproducten of voedsel. Kortom: blijf een gezonde criticus en vraag je zelf altijd af of iets je past. 
Opnieuw vele belevingen meemaken? Genieten van sfeer, muziek, lekker eten en drinken, gratis lezingen en meer... Zondag 6 april gaan we er weer voor, editie II van be-LEEF!. Met een aangescherpt concept, een andere locatie, exclusiever en persoonlijker. Je bent welkom, ditmaal in Nieuwegein, om e.e.a. te komen 'passen'. 

Leuk je dan te ontmoeten!

Tijdens een van mijn spiegelsessies laatst, sprak ik met mijn cliënte over het fenomeen déjà vu. We kwamen op deze term omdat we het hadden over (geleide)gidsen en hoe zij ons willen bereiken op een ander bewustzijnsniveau. 

Eindelijk heb ik het gedurfd om mijn verhaal te publiceren en mee te doen aan een schrijfwedstrijd. Het verhaal is spiritueel, deels autobiografisch en deels fictief. Het daagt de lezer uit mee te voelen in het lef om keuzes te (moeten) maken in het leven.

Het aantal personages is beperkt zijn niet met naam en toenaam genoemd; alle situaties zijn uit eerste hand ofwel verzonnen om het verhaal aan te vullen. Onderstaand lees je de eerste 500 woorden van mijn verhaal, dat in totaal 3000 woorden omvat.

HIER stem je op mij. (Zoek op Natasja Tanis mijn verhaal te vinden). Maar lees eerst het verhaal...


 -HAAR BLONDE HAREN-

ZIJ
“We hebben niet lang van elkaar mogen genieten, meissie”. Deze zin herinner ik me als de dag van gister. In februari van het jaar 2002 belde hij me. We hadden elkaar pas een jaar eerder ontmoet en zijn woorden, over onderzoeken en testuitslagen, drongen niet tot me door. Met dichtgeknepen keel vroeg ik “hoelang dan nog?”. Na het antwoord snikte ik het uit en beloofde zo snel mogelijk naar hem toe te komen. Ontdaan hing ik op en in mijn hoofd gonsde het nog na “…niet lang van elkaar mogen genieten…”. Ineens besefte ik dat ik voor het eerst niet bij mijn moeder terecht zou kunnen. Mama was er altijd, mijn steun en toeverlaat. Zij accepteerde het dat ik contact met hem had gezocht na al die jaren, maar nu had zij geen behoefte meer aan informatie over hem.

HIJ
De situatie drong pas echt tot me door toen jij begon te huilen. Ik schrok er van en ineens waren die kilometers afstand tussen ons pijnlijk aanwezig. Jij daar en ik hier op het eiland. Daardoor onmogelijk je te troosten en je face tot face de waarheid te vertellen; de ware reden dat ik al maanden futloos was en sterk vermagerde. Ik wilde je geruststellen maar toen je vroeg “hoe lang nog” kon ik alleen maar eerlijk zijn. “Het kan 8 maanden zijn… maar ook 8 weken, meissie”. Ik kon je ervan weerhouden direct in de auto te stappen maar we spraken af dat je snel naar het eiland zou komen.

ZIJ
Mijn vader en zijn bestaan bleef lange tijd een onbesproken onderwerp in mijn leven. Eindelijk had ik het gedurfd en stuurde hem een simpel kaartje. Zijn adres vond ik via-via; hij woonde nog op het eiland. Alleen mijn naam eronder, besloot ik, eerst maar eens zien wat er gebeurt. Uiteindelijk heeft hij mijn post beantwoord en na een aantal aftastende telefoongesprekken stond ik in de herfst van 2000 voor het eerst weer op de boot. In de verte lag het eiland, mijn geboorteplaats.

HIJ
Toen ik je van de boot af zag komen gingen mijn gedachten terug naar de tijd dat je een kind was van een jaar of drie. Met lange blonde haren en blauwe kijkers. Weer drong het tot me door waar ik afstand van had gedaan en ik voelde het gemis van jouw kindertijd en opvoeding. Nu stond je voor me. Na een onwennige begroeting reden we naar het kleine vliegveld op het eiland. Het leek me ongepast je mee te nemen naar een café in het dorp waar iedereen mij kende. In de kantine bestelden we een kop koffie en kozen voor een tafeltje bij het raam. Zwijgend zaten we tegenover elkaar. Jij staarde naar buiten en ik keek naar hoe jij een sigaret opstak. Ik wilde iets zeggen (in de trant van roken is slecht voor je) maar bedacht me omdat ik voelde dat ik daar totaal geen recht op had, ook al was ik je vader. Zelfs dat was slechts een titel. Het gesprek kwam…

Dit was slechts het begin; wil je meer lezen, stem dan op mijn verhaal.

2013 Schijnt een overgangsjaar te zijn geweest. Een jaar dat voor vele mensen nogal belangrijke en emotioneel heftige gebeurtenissen met zich meebracht. Verlies van baan waardoor financiële malaise, ziekte en afscheid van dierbaren is waar veel over gesproken wordt. Dat "2013 maar snel voorbij mag zijn, laat 2014 maar komen". Dit is wat ik continue hoorde van mijn cliënten tijdens Spiegelsessies de laatste maanden. Zin in een nieuw jaar met hoop op betere tijden. Zo startte in 2013 een nieuw tijdperk, Aquarius en wanneer iets ' nieuws ' start moet men ook wennen aan deze situatie. Na verandering is er ook altijd een bepaalde mate van chaos aanwezig want, hoe ga je om met deze nieuwe situaties. Vooral als je een beetje extra ( over ) gevoelig bent dus ook kinderen, hebben hier onbewust meer last van. Gelukkig worden steeds meer mensen zich bewust van het feit dat de essentie van echt gelukkig zijn niet ligt in materiële zaken en kunnen daardoor een stapje (hoewel gedwongen) terug doen. Mensen gaan negatieve situaties of gedachten omdenken. Hierdoor komt ook de persoonlijke ontwikkeling in een stroomversnelling. Men zal meer respect voor elkaar krijgen en voor wie het met nog veel minder moet doen maar met een gemeende glimlach door het leven gaat. En dat is nu precies waar het in het Aquarius tijdperk om gaat. Dus, na dit overgangsjaar is het fijn dat 2014 ons hoopvol stemt.

Doorgeven
Met de wetenschap dat jij zelf jouw toekomst creëert geef ik je graag wat kennis mee om door zelfinzicht het jaar bewust(er) tegemoet te treden. Ken jij het verhaal van de Heilige nachten? 12 Inzichten en thema's voor elke maand van het nieuwe jaar. Hoe? Onderstaand lees je er alles over! (En is ook erg leuk om als verhaal -met Kerst- door te geven aan jouw gasten)

De Twaalf heilige nachten kennen wij tegenwoordig als de nachten tussen 25 december en 6 januari, de tijd die de drie koningen nodig hadden om vanuit het oosten aan te komen in Bethlehem, waar in de kerstnacht het kind Jezus was geboren. En precies midden in deze periode vieren wij onze jaarwisseling. Deze opvatting is echter pas na de kerstening ontstaan. De impact van de Twaalf nachten is in vroeger tijden veel groter geweest dan wij in onze tijd nog ervaren. Misschien wordt het tijd eens te luisteren naar wat onze voorouders over deze heilige nachten te vertellen hebben.

De Twaalf nachten waren al een begrip bij onze verre voorouderen. Deze heidenen kenden geen nieuwjaarsdag. Zij vierden de overgang van het oude in het nieuwe jaar met een feestperiode van twaalf dagen en nachten. Zeer waarschijnlijk is Oud & Nieuw zelfs het oudste feest ter wereld dat in verschillende tradities op evenzo verschillende wijzen wordt gevierd. Bij de Germaanse volkeren lag het hele maatschappelijke leven gedurende die twaalf dagen en nachten stil. Gebeurde dit niet, dan geloofde men dat dat ongeluk bracht. Er mocht geen graan gedorst worden, omdat anders al het koren zou bederven zover als men het dorsen kon horen. Men moest niet uit een open bron drinken, hoesten moest men in een bak, een emmer of een ton, omdat het anders ziekte zou brengen en een vader mocht zijn kind niet uit het oog verliezen, omdat het anders zou veranderen in een watervat of tobbe. Ook tussen vijanden heerste in deze dagen een wapenstilstand, die vaak zelfs wettelijk verplicht was, en in de huishoudens gold het als het oproepen van onheil, wanneer men tijdens deze twaalf dagen en nachten de was deed, brood bakte of peulvruchten at.

Voorspellingen 
De twaalf dagen tussen Kerst en Driekoningen heetten in vroegere eeuwen ook wel ‘lotdagen’. Om de toekomst te kennen begaf men zich tijdens deze dagen zwijgend naar een wegenkruispunt waar men luisterde en lette op voortekens die zowel het weer als ook andere gebeurtenissen aanduidden. Het woord ‘lot’ duidt hier niet op noodlot, maar wordt gebruikt in de oude betekenis van ‘luister’. Elke nacht gaf een voorspelling voor een van de komende twaalf maanden. Dromen tijdens de Twaalf heilige nachten zouden hetzelfde voorspellende karakter hebben. Oeroude overleveringen verhalen van geesten van de gestorvenen die in de nachten de levende mensen bezoeken.

Zielservaringen 
Volgens de antroposoof Rudolf Steiner waren het juist deze natuurmensen uit vroegere tijden die nog verbinding hadden met de kosmos. In een voordracht uit 1913 zegt hij dan ook dat er in de volkspoëzie nogal wat te vinden is over zielservaringen tussen Kerstmis en Driekoningen. Dat is de tijd dat de grootste duisternis zich, onmiddellijk na de zonnewende, over de aarde heeft verspreid. Als de zon na haar diepste onderdompeling dan weer aan haar zegetocht begin, kan met de bevrijding en verlossing van de natuur ook de menselijke ziel heel bijzondere ervaringen hebben.’ Wij, in onze verstedelijkte samenleving, hebben die verbinding met de natuur allang verloren. Toch zou je, als je je er bewust van bent, kunnen ervaren dat deze Twaalf nachten anders aanvoelen dan andere nachten.

Tijd voor bezinning 
Ook vanuit astrologisch oogpunt zijn de Twaalf heilige nachten van oudsher in onze cultuur een bijzondere tijd. Zij vormen de dagen die ons zonnejaar van 365 dagen laat aansluiten op het maanjaar van twaalf maanden. De synodische maanomloop, dat wil zeggen de tijd van bijvoorbeeld volle maan tot volle maan, bedraagt 29,5 dag. Twaalf maal 29,5 is 354; een verschil van elf dagen. Deze werden gezien als restdagen, als extra tijd. Tijd voor bezinning, om even terug te houden. We kunnen dat ook zien in de ontwikkeling van de lengte van de dagen. Met midwinter, 21 december, hebben we de langste nacht en de kortste dag, waarna de dagen in principe weer gaan lengen. We zien dan echter dat de lengte van de dagen rond kerst een aantal dagen lang vrijwel constant blijft. Net alsof ook de zon even op de plaats rust houdt. (bron heilige nachten: Wikipedia)

Sweet dreams
Ik adviseer je de dromen die je droomt in de 12 nachten vanaf 25 december tot en met 5 januari op te schrijven. Kijk naar de thema’s en de inzichten die je vanuit de kosmos ontvangt en zie deze als hintjes voor JOUW 2014.

Jou wens ik hele mooie en zorgeloze, ontspannen feestdagen met je vrienden, familie, dierbaren om in gezondheid en liefde het nieuwe jaar in te gaan en samen te beleven. Dat al jouw wensen mogen uitkomen...

Happy Yule/Xmas!
Natasja

Het nieuwe jaar staat te trappelen, 2013 heeft er zin in! En, uitgaande van mijzelf en de mensen om mij heen, wij ook. Vele mensen dachten dat we het nieuwe jaar niet zouden halen en het lijkt me verschrikkelijk voor de mensen die hier echt in geloofden. Het idee dat je denkt dat de wereld vergaat, dat de mensheid ophoudt te bestaan op een dag die we van tevoren weten en in onze agenda hebben staan. De dood, het einde; het is al zo definitief. Op het journaal werd begin december een boer in China geïnterviewd, die zijn hele vermogen had besteedt aan het maken en inrichten van immens grote bolcapsules waarin men (ca. 6 personen), bij hevige overstroming of tsunami nog minstens 5 maanden zou overleven. Op het land bij zijn boerderij stonden 8 van deze bollen en ze kostten hem 15.000 euro aan materiaal per stuk. Inclusief rantsoen, overlevingspakket en... bloemetjesbehang. Toch even grinnikend zette ik de t.v. op een andere zender maar dacht er wel over na. Hij ging er dus wel van uit dat hij zou overleven en deed zijn best het ook dan gezellig te maken voor de mensen om hem heen. Dat de mens na een dergelijke ramp behoefte zou hebben aan sfeer had hij goed begrepen. Thank God.. of thank nature? We zijn er nog; onze prachtige, maar o, zo aandachtbehoeftige planeet is niet ontploft of uiteen gevallen.

Persoonlijk heb ik steeds het geloof gehad dat we vanaf 21 december dit jaar zijn overgegaan naar een verhoogd bewustzijnsniveau en dat we in een nieuw tijdperk zijn belandt: het Aquarius tijdperk. Dit is er een van respect voor elkaar en de aarde, oprechtheid, emotie, geduld voor elkaar, verbinding en liefde. Ow, let's hope so! Na alle crisissen, economische toestanden, oorlogen en (zinloos) geweld; mag er alsjeblieft weer ruimte en acceptatie zijn voor elkaar? 
De Tarotjaarkaart voor 2013 is VI, de geliefden, en staat voor een nieuw begin, geluk en gelijkheid maar ook bewustwording voor onze keuzes, zuiver en zonder twijfel... Dus, ga je mee?
Deze verandering zal niet per direct, van de een op de andere dag bij iedereen voelbaar zijn of zich uiten en ik geloof best dat er nog wat tijd voor nodig is om weer terug bij onszelf te komen. En daarin ligt voor ons wellicht de kern: het bij onszelf komen... en blijven! Zonder hebzucht, jaloezie, pesterijen en afgunst naar anderen. Want, wat je uitstraalt, zul je ontvangen en de bewustwording daarover is verhoogd. Het kan toch niet voor niets zijn dat de spirituele centra, coaches, mindfullness en andere stromingen voor zingeving als paddenstoelen uit de grond schoten de laatste 7 jaar? Om ons allen te onderwijzen en met elkaar te verbinden. Iedereen is, en zal altijd, op zoek zijn. Naar gelijkgestemden, naar individualiteit, naar iets om in te geloven. Welke religie of geloof dit ook mag zijn, accepteer elkaar. Wie weet gaan we door de verhoogde trilling onze intuïtie gebruiken en hiermee met elkaar communiceren zoals we dit nu met telefoons doen en is het over een paar jaar voor iedereen normaal te vertrouwen op je kosmische gids.

Of je nu liever alleen bent of graag in het middelpunt van de belangstelling staat. Kijk eens vaker in die innerlijke spiegel en reflecteer jezelf aan: jezelf. Dan zul je zien dat je zuiver en vol vertrouwen naar anderen kunt kijken en deze met mededogen kunt omarmen. Uit authenticiteit. 
Laten we uitgaan van het Aquarius tijdperk en de verbinding zoeken met elkaar. Elkaar helpen en ondersteunen met vooruitgang voor ontwikkeling. Of, begin gewoon eens met een dagelijkse glimlach, ook naar mensen die je niet kent. Laten we geloven in deze new age en meevaren op de nieuwe stroom die de wisseling het met oude heeft veroorzaakt. Voor 2013 en verder: de mooiste wensen met liefde en nieuwe momenten en herinneringen. Het is je gegunt.

Hoe dan ook: wij hebben er zin in! 2013 And beyond: here we come, happy New Age!
...met dank aan Reichard, mijn begeleider en gids die me vele aanvullende zinnen als een waterval ingaf.
Blessings, Natasja

Fantastisch! Zoals het de laatste tijd meer en meer op mijn pad komt mensen met elkaar te mogen verbinden. Of mensen met zichzelf. Of mensen met hun gids of begeleider. Laatst was ik mijn programma en inhoud voor een lezing over spiritualiteit aan het schrijven, waarin ik een aantal vooroordelen opsomde die mensen veelal uiten als het het onderwerp Spiritualiteit betreft. Veel gehoord: 'o, daar ben ik niet van hoor' en 'dat is toch dat je praat met de doden?' of dat mensen je dan verwachtingsvol en eigenlijk ook ietwat in paniek aankijken en zeggen 'kun jij dan nu zien wat ik denk'. Maar de mooiste vind ik toch wel 'dan ken jij Derek Ogilvie dus ook?'. Grinnikend som ik deze uitspraken op en ook de mensen in de zaal lachen erom wanneer ik deze in de groep gooi. Herkenbaar. Voor allemaal. Wellicht ook omdat zij ook zelf ooit een dergelijke uitlating hebben gedaan.

Eerlijk, als ik er over nadenk herinner ik me dat ik in het begin ook eens zo heb gereageerd: 'dat is toch dat je de toekomst kunt voorspellen' was mijn antwoord op de vraag of ik wist wat paranormaal zijn inhield. Eigenlijk ook vol verwachting en met spanning in de onderbuik, maar vooral onwetend. Onbekend maakt onbemind? Hm... Wat niet weet dat niet deert? Goed, maar dan ook: wat de boer niet kent, vreet ie niet! En als het om puur informatie gaat denk ik: baat het niet, schaadt het niet! Kortom, eerst zelf beleven en dan pas oordelen. Ik begrijp het wel hoor, het is de onwetendheid dat maakt dat mensen dergelijke dingen zeggen. Zonder dat ze zich afvragen waarom. Deze mensen zijn misschien nog ver verwijdert van wat ze uiteindelijk als inzicht zullen meekrijgen. Maar, dat is hun pad. Een eigen keuze en ik respecteer dat.

Ik geloof daarin: dat iedereen op zijn of haar eigen wijze het juiste inzicht verwerft en hiermee naar een volgend niveau zal komen. Mijn geloof daarin komt voort uit de wijsheden die ik van mijn gids mag ontvangen. Omdat iedereen een gids heeft. Of misschien zeg jij liever 'beschermengel' of 'begeleider'; ik heb het graag over mijn gids. Mijn gids heeft het ook graag over mij. Tegen mij. Jaren heeft hij geprobeerd mij te bereiken om me te helpen de inzichten te geven die ik zo hard nodig had. Het kwam  niet 'bij me binnen'. Jaren was ik ook bezig hem te benaderen. Door intuïtietraining, door visualisaties, door mediteren, tekenen, automatisch schrift etcetera. Steeds was er wel iets maar geen contact. Alsof ik wel het juiste nummer had en de juiste frequentie, maar dat de verbinding werd steeds verbroken. Het heeft een tijd geduurd maar uiteindelijk, toen ik er echt aan toe was (d.w.z. vele lessen later) en er écht voor openstond met begrip voor zijn manier van communiceren, was er contact. Verbinding...

Uit eigen ervaring kan ik dus zeggen dat je pas echt weet wat spiritualiteit is, of wat dit voor jou betekent, als je het zelf hebt ervaren. Tot die tijd is mijn advies: blijf je verbinden, eerst met jezelf (intuïtie) en de mensen om je heen (leren). Het contact met je gids komt wanneer jij er aan toe bent. Ben jij al zover dat je wilt en kunt communiceren met je gids? Fantastisch!

MagiClub introductieavond!

De eerste bijeenkomst van Navonne MagiClub is een feit! Het Herfstfeest (Mabon) van vrijdag 28 september was een bijzondere introductieavond. Voor dit ‘ingetogen’ oogstfeest waren de deelnemers naar landgoed Beukenrode gekomen en de sfeer was zeer open en verwachtingsvol. Vanaf 19:00 uur werden de deelnemers warm onthaald met koffie en thee in de sfeervol ingerichte zaal van het prachtige Jachthuis. Na wat gesnuffeld te hebben in de MagiC Shop en de MagiC Library gingen we van start met de introductie.

Met als thema ‘loslaten en opruimen wat niet meer nodig is’ was men getuige van het indelen van de symbolentafel en werd er goed gevisualiseerd om inzicht te krijgen in de ‘innerlijke oogst’. Om deze vervolgens symbolisch op te ruimen door het samenstellen van het persoonlijke herfstsymbool.



De vertaalslag van Mabon, onderdeel van de viering op 28 september:
Met Mabon mogen we ontspannen en uitrusten van al het werk dat we de afgelopen tijd hebben verricht. We mogen ontspannen en ons terugtrekken in onze persoonlijke ruimte en je klaar maken voor de komende donkere tijd.

Je kunt nu je eigen persoonlijke oogst van het afgelopen jaar vergaren, symbolisch, en dicht bij je hart houden in de komende maanden van afnemende energie. Hierdoor kun je inventariseren wat je gegeven is en wat je hebt moeten opgeven om te kunnen oogsten. Het is belangrijk om op dit moment te kijken naar wat je hebt volbracht dit jaar en daarvoor te danken.

Je kunt nu bepaalde dingen afronden en dingen met elkaar verbinden die nog voor de winter met elkaar verbonden moeten zijn. Het is nu ook tijd om balans tussen tegengestelde krachten in ons leven te herkennen en te overdenken, om te stoppen, te rusten en misschien wel een beetje van tempo veranderen voordat het Samhain is.

Je denkt na over je successen en prestaties. Je kijkt ook naar de geleerde lessen van bepaalde dingen die niet succesvol waren. Deze lessen zijn zaadjes waaruit nieuwe projecten zullen groeien.

Met dit feest kun je terug kijken naar het verleden en vooruit kijken naar de toekomst. Het vieren van gaven en het opruimen van wat niet langer nodig is.

Er werd gedeeld, emotie, humor, inzichten, wijsheden... en van het heerlijke door Chantal gemaakte ‘magisch appelbrood’ en de warme appelcider werd genoten! Na ontvangst van een MagiC attentie ging het merendeel van de deelnemers, zoals zij zelf zeiden: “blij verwonderd, met inzicht en zin in de volgende bijeenkomst” naar huis.

Elke bijeenkomst van MagiClub omvat een eigentijds ritueel, creativiteit, muziek, visualiseren, verbinding met de natuur; kruiden en recepten, openheid, positiviteit, magie en feest. Steeds aangepast aan het thema van de viering. Je mag jouw ideeen en tips, recepten en nieuwtjes en feitjes met ons delen. Ook zul jij ook taken binnen de club mogen vervullen. Hierdoor is MagiClub meer dan een eenmalige workshopbijeenkomst.

SAMHAIN
De volgende bijeenkomst van MagiClub is op 2 november, het Voorouder Feest.  En staat in het teken van respect voor de overledenen.“Wanneer de sluier het dunst is, maken wij contact”. Voor deze avond mag je een foto of voorwerp van een dierbaar overledene meebrengen. We maken een Boek der Ervaringen en visualiseren om ons voor te bereiden op de rustperiode. En meer! Alle informatie volgt snel op deze pagina!

"Oei, ik groei!" Vele jonge ouders kennen het en maken gebruik van dit boek. Volgens mij blijven wij, alles wat leeft en leert, die groeisprongen en -stuipen beleven, no matter what the age. Heb je mijn eerste life weblog gelezen? Na die eerste kennismaking met informatie en materialen op het gebied van spiritualiteit (en voor mijzelf concluderende dat er 'meer' was tussen hemel en aarde) ging ik me afvragen hoe en waar ik terecht zou kunnen voor steun, voor begeleiding hierin. Zwiepend met een pendel op de klanken van een slechte new-age cd, bestookte ik mijn omgeving met overdadig riekende wierook en deed zuiveringsritueeltjes om negatieve energieën te weren. Nou, prima. Goed bezig vond ik zelf. "Baat het niet, schaadt het niet" was een veel gehoorde uitspraak. Nou, daar was niet iedereen in mijn omgeving het destijds mee eens. Ikzelf uiteindelijk eigenlijk ook niet.

Omdat ik ook een aantal zelfhulpboeken had aangeschaft was ik mede daardoor inmiddels aan een 'zelfreflectiedagboek' begonnen. Ja, spiegelen met je zelf. Dat viel niet mee, overigens. Eigenlijk viel het me echt heel zwaar. Om dagelijks bij te houden wat me emotioneel en innerlijk bezighield en, wat ik daar dan weer van zou kunnen leren. Het lastige was, dat het gevoel dan 'herbeleeft' werd. In emotie moest ik dan voor mijzelf bepalen welke les ik kon leren en, het vervolgens 'een plek geven'. Ik haakte af... Terwijl, het bijhouden van een dagboek was me niet vreemd. Tijdens mijn tienerjaren schreef ik behoorlijk wat versierde schriften vol met mijn dagelijkse beslommeringen over school, vriendjes, lastige leraren en de nodige roddels en klaagzang over mijn sociale omgeving. Compleet met bijgehorende krabbels en tekeningen van hartjes, bloemetjes en, indien een slechte dag, hier en daar een doodskopje met bliksem. Nog altijd ben ik dol op schrijven en word ik erg blij van tekenen. Het ruimt zo lekker op.

Maar, eind jaren '90, startende met de volgende stap in mijn ontwikkeling, was de behoefte om hele epistels à la Bridget Jones te schrijven er niet meer. Steeds een nieuwe bladzijde beginnen met de woorden "lief dagboek," kwam niet in me op. Dit boek was niet mijn vriendin. Zoals vroeger. Dit was anders, meer serieus en écht. Voor mijzelf en om van te leren. En ik bedacht: mijn zelfreflectiedagboek werd mijn boek der ervaringen. Zo was ik van het woordje 'dagboek' af, want dagelijks erin schrijven deed ik toch al niet en zo voelde ik in ieder geval niet de drang om mijn hele leven woordvoorwoord te omschrijven. De druk was er af. De 'druk' die ik mijzelf overigens had opgelegd en nu, hierdoor gelukkig ook had weggenomen. Een aantal kernwoorden om de dag te beschrijven was voldoende. Datum, weertype, emotie, wat leuk was die dag. En wat minder leuk was. Wat me opviel. Hoe mensen reageerden op mij en vice versa. Ook gekrabbel maar soms ook uitgebreide tekeningen met symbolen. Soms ook een brief of kattebelletje aan mijzelf. Door het schrijven en krabbelen op papier en soms gedachteloos te schrijven gebeurde er iets. Er ontstond een dialoog met mijzelf en ik merkte dat ik, door mijn vragen en emoties op papier te uiten, zelfs op antwoorden stuitte. Hiervan werd ik mij goed bewust op het moment dat men mij vragen ging stellen over spirituele of paranormale onderwerpen. "Omdat jij daar zo mee bezig bent". (Aha, het viel iemand op!) Maar, met een zelfverzekerde wijsheid gaf ik dan antwoord. Ik hàd ook een antwoord. Achteraf vroeg ik me dan af hoe ik het kon 'verzinnen', waar haalde ik 't vandaan? Hoe kwam ik aan deze woordkeuze die leidde tot een antwoord dat voor de ander bevredigend was en inzicht gaf in het vraagstuk van het leven van die persoon? Het antwoord hierop lees je de volgende keer, in het vervolg van deze life weblog. 

Conclusie: door deze volgende, eenvoudige stap te zetten: het 'gesprek met mijzelf', schuifelde ik onbewust verder naar dat wat leidde tot het begrijpen van de symbolen van de Tarot. Dus ja, "oei, ik groei!", nog steeds.
Wat is jouw volgende stap? Wil je dit delen...

Ondanks de vele aandacht die er de laatste jaren door media, in tijdschriften, magazines en op lifestyle beurzen aan spiritualiteit wordt geschonken, wordt dit onderwerp door veel mensen nog altijd als 'zweverig' gezien. Wat betekent spiritualiteit dan. Wat is de letterlijke betekenis? Door wikipedia wordt uitgelegd, kort gezegd, dat het gaat om de 'persoonlijke, innerlijke beleving'. Helemaal niet zo'n onduidelijke omschrijving, toch? Dus, hoe JIJ de dingen meemaakt, ze ervaart en ze ziet. Jouw mening. Hm, helemaal niet gek. Wat is er dan zo 'zweverig' aan. En, wat betekent zweverig. Letterlijk zweven op een paar meter boven de aarde? Nou... Waarschijnlijk wordt hiermee de zweem van mysterie bedoeld, die er om heen hangt. Het onbekende. Over en door de diversiteit aan onderwerpen en stromingen die op dit gebied worden aangeboden. Wellicht ook door het achterwege blijven van antwoorden, waardoor vele (levens)vragen vaak 'in de lucht' blijven hangen. Ontastbare zaken. De mening van mensen wordt ook gevormd door het aloude spreekwoord "wat de boer niet kent...". En terecht. Zo nuchter ben ik dan ook wel. En daar is helemaal niets mis mee, gezonde nuchterheid. Eerst zien dan geloven. In dit geval is het eerder: "eerst ervaren, dan geloven". En die stap zetten, het gaan ervaren, dat is voor vele mensen nou juist zo lastig. Want, waar begin je? 
Voor mij betekende spiritualiteit, op jongere leeftijd, ook precies dat. Door mijn meerdere persoonlijke ervaringen waarvoor ik geen verklaring had, wist ik wel dat er meer was 'tussen hemel en aarde'. Maar dat had te maken met geesten en hekserij en vooral niet-normaal zijn. Dacht ik. Zoals zovelen. Dus sprak ik er weinig over. Zoals zovelen.

In onderstaande life-weblog, geschreven in de vorm van een dagboek, lees je over de start van mijn spiritualiteit, deel 1.

"Vanavond een geurende bos lavendel uit eigen tuin geknipt. De aromatische geur van lavendel is rustgevend en, echt waar, mijn dochter slaapt er heerlijk bij. Voor mij is het nog altijd de geur die me doet denken aan een van de eerste keren dat ik kennis maakte met spirituele zaken. In de vorm van wierook, in een schemerige new-age winkel alwaar ik, de overdaad aan rook negerend, ruimschoots de tijd nam mezelf te verliezen in herkenbare titels van zelfhulpboeken. Snuffelend aan de oliën en voelend aan de edelstenen die tussen klankschalen en kaarsen waren uitgestald. Trok steeds nieuwe inzichtkaartjes en affirmaties, sloeg "het boek met alle antwoorden" na elke vraag opnieuw open. Las de omslagen van boeken over astrologie, dromen, aromatherapie, mediumschap, kristallen, helende energie, graancirkels, wicca, reïncarnatie, noem maar op, van alles pikte ik een beetje informatie op. Als een spons. De eigenaresse van de winkel had er niet de minste moeite mee dat ik zo door haar winkel struinde; ze glimlachte me vriendelijk toe, richtte zich op haar eigen werk en ik voelde me totaal niet opgejaagd. Ze gaf me nog ongevraagd informatie over kenmerken van mijn sterrenbeeld. Er viel veel te vertellen over schorpioen. O, wat was dit teken gevoelig voor occulte zaken. Huh? Opnieuw een term dat ik moest opzoeken in mijn "new-age woordenboekje", dat uiteraard mee naar huis ging. 

Ruim een uur later stond ik, toch dankbaar voor de frisse buitenlucht, weer op de stoep met een gevulde tas. Waarin het woordenboekje, een boek over "paranormaal, niets abnormaals", een pakje inzichtkaarten, een aantal stenen, twee dromenvangers (ook één voor vriendin-die-ook-zo-slecht-slaapt), wierook en folders over spirituele -nee, paranormale beurzen die in Nederland werden georganiseerd. Ook had ik tussen de boeken het Tarotspel ontdekt. Op een plank naast overige "toekomstvoorspellers". Spannend, interessant, ingewikkeld. Hm... 78 kaarten en een boekje met uitleg. Tjee, best veel plaatjes. Deed me denken aan zigeuners, glazen bol en zwarte kat. Mezelf in een paarse jurk met een rode hoofddoek en grote oorbellen visualiserend, onderdrukte ik een harde lach om dit enorme vooroordeel. Op dat moment nam ik mijzelf voor altijd eerst eigen onderzoek te doen alvorens een mening te vormen. Orakelen? Mijn intuïtie gaf aan dat ik daar nog niet aan toe was. Hoewel, nu weet ik dat dat intuïtie was. Toen voelde het als een zenuwachtige knoop in mijn maag, steeds als ik langs de kaarten liep. In ieder geval legde ik de set terug om deze bij een volgende keer wellicht wel aan te schaffen. Op dit moment voelde ik me tevreden. Alsof ik een hele grote stap had gezet. Iets binnen mijzelf had geopend, een honger had gestild die, onbewust, kennis wilde vergaren op dit gebied. Maar, ik voelde me ook 'overvoerd' door alle informatie en had een flinke hoofdpijn." 

Herkenbaar? Wat voorafging aan het bezoek aan deze winkel, was het contact met iemand die me zei: "meer je antenne of voelsprieten te laten werken". Lekker vaag, maar ik kreeg wel tips mee. Voor mijn zoektocht. Naar mijn antenne. (Grappig woord als synoniem voor intuïtie.) Dit advies opvolgend ging ik meer naar 'mijzelf kijken' en begon mijn talent te ontwikkelen. Een talent die iedereen bezit. Latent aanwezig, wachtend op aandacht. Dat mensen die zich persoonlijk ontwikkelen 'op zoek zijn' is een gegeven. Persoonlijk ontwikkelen. Dus zoekend naar zelfinzicht en zelfreflectie. Niets mis mee. Op zoek naar een diepere zingeving of een manier om zich op de juiste manier aan te passen aan de maatschappij. Jouw persoonlijke weg integreren in de samenleving. Wellicht om mensen te helpen. Maar eerst; wat belangrijk is, is hoe jij met jouw persoonlijke innerlijke beleving omgaat. Nou?